کیسه تخریب پذیر کاغذ پنبه ای با زیپ و سوراخ آویز

همه چیز در مورد کیف کاغذ: تاریخ ، مخترعین و انواع آن امروز

کیف کاغذ قهوه ای بزرگ دارای سابقه ای طولانی و جالب است.

کیسه های کاغذی قهوه ای در زندگی روزمره ما به یک قطعه تبدیل شده اند: ما از آنها برای حمل مواد غذایی به خانه استفاده می کنیم ، خریدهای فروشگاهی خود را جمع می کنیم و ناهارهای بچه های خود را بسته بندی می کنیم. خرده فروشان از آنها به عنوان یک بوم خالی برای بسته بندی محصولات مارک خود استفاده می کنند. ترفند خلاق یا یاران حتی آنها را به عنوان ماسک برای هالووین می پوشند. فراموش می شود که کسی مدتها پیش مجبور شد آنها را اختراع کند!

مبتکرانی که کیف کاغذ را به ما دادند

قرن ها ، کیسه های ساخته شده از جوت ، بوم و بورلاپ روش اصلی نگهداری و جابجایی کالاها در سراسر امپراتوری انگلیس بودند. مزیت اصلی این مواد ماهیت محکم و بادوام آنها بود ، اما تولید آنها هم وقت گیر و هم گران بود. از طرف دیگر ، کاغذ می تواند با هزینه بسیار کمتری تولید شود و به زودی به عنوان ماده برتر برای کیسه های قابل حمل در طول مسیرهای تجاری تبدیل شد.

از زمان معرفی آن در دهه 1800 ، این کیف کاغذ به لطف چند مبتکر باهوش ، دستخوش ارتقاء بیشماری شده است. در سال 1852 ، Francis Wolle اولین دستگاه را برای تهیه کیسه های کاغذی تولید انبوه اختراع کرد. در حالی که کیف کاغذی Wolle بیشتر شبیه یک پاکت نامه بزرگ از طریق اصلی فروشگاه مواد غذایی بود که امروزه می شناسیم (و بنابراین فقط می توان از آن برای استفاده از اشیاء و اسناد کوچک استفاده کرد) ، دستگاه وی کاتالیزور استفاده اصلی از بسته بندی کاغذ بود.

قدم مهم بعدی به جلو در طراحی کیف کاغذ از مارگارت نایت ، یک مخترع پرکار و سپس برای شرکت کیف کاغذی کلمبیا کار کرد. در آنجا ، او فهمید که کیسه های کف مربع ، به جای طراحی پاکت نامه Wolle ، برای استفاده عملی تر و کارآمدتر خواهد بود. او ماشین ساخت کیسه کاغذ خود را در یک فروشگاه صنعتی ایجاد کرد و راه را برای استفاده گسترده تجاری از کیسه های کاغذی هموار کرد. دستگاه او چنان سودآور بود که به دنبال یافتن شرکت خود ، شرکت کیف کاغذ شرقی بود. وقتی از سوپر مارکت خانه را به خانه می آورید یا لباس جدیدی را از فروشگاه خریداری می کنید ، از میوه های کار نایت لذت می برید.

این کیسه های کف مربع هنوز یک جزء کلاسیک کیف کاغذی را که امروز می شناسیم و دوست داریم از دست نمی دادند: طرف های پلی. ما می توانیم از چارلز استیلول بخاطر این افزودنی تشکر کنیم ، که باعث می شود کیسه ها تاشو شوند و در نتیجه ذخیره آن آسان تر شود. یک مهندس مکانیک با تجارت ، طراحی استیلول معمولاً به عنوان کیسه SOS یا "کیسه های خود باز" شناخته می شود.

اما صبر کنید - چیزهای بیشتری وجود دارد! در سال 1918 ، دو بقالی سنت پاول با نام لیدیا و والتر دوبنر ایده ای برای بهبود دیگری در طراحی اصلی ارائه دادند. Deubeners با مشت زدن به سوراخ ها به طرف کیسه های کاغذی و اتصال رشته ای که به عنوان یک دسته و تقویت کننده پایین دو برابر شده است ، دریافتند که مشتریان می توانند تقریباً 20 پوند غذا را در هر کیسه حمل کنند. در زمانی که مواد غذایی پول نقد و حمل و نقل جایگزین تحویل خانه می شدند ، این یک نوآوری مهم را اثبات کرد.