در دنیایی که بسیاری از اصطلاحات «دوستانه محیط زیست» به جای یکدیگر برای جذب خریداران استفاده میشوند، حتی خوشنیتترین مصرفکننده نیز ممکن است احساس نادرستی کند.برخی از اصطلاحات رایجی که ممکن است هنگام تصمیم گیری در مورد بسته بندی سازگار با محیط زیست برای محصول یا برند شما بشنوید عبارتند از:
کیسه زیست تخریب پذیر:کیسه ای که در مدت زمان معقولی در یک محیط طبیعی به دی اکسید کربن، آب و زیست توده تجزیه می شود.توجه داشته باشید که فقط به این دلیل که چیزی به عنوان زیست تخریب پذیر علامت گذاری شده است، برای انجام این کار به شرایط خاصی نیاز دارد.محل های دفن زباله فاقد میکروارگانیسم ها و موجودات مورد نیاز برای تخریب زباله هستند.و اگر داخل ظرف یا کیسه پلاستیکی دیگری دور ریخته شود، تجزیه زیستی ممکن است به موقع رخ ندهد.
کیسه کمپوست پذیر:تعریف کمپوست پذیر EPA یک ماده آلی است که تحت یک فرآیند بیولوژیکی کنترل شده در حضور هوا تجزیه می شود و یک ماده هوموس مانند را تشکیل می دهد.محصولات قابل کمپوست باید در مدت زمان معقولی (یک دو ماه) تجزیه بیولوژیکی شوند و هیچ گونه باقیمانده قابل مشاهده یا سمی تولید نکنند.کمپوست ممکن است در یک سایت کمپوست صنعتی یا شهری یا در یک کمپوست خانگی رخ دهد.
کیسه قابل بازیافت:کیسه ای که می توان آن را جمع آوری کرد و مجدداً برای تولید کاغذ جدید پردازش کرد.بازیافت کاغذ شامل مخلوط کردن مواد کاغذی استفاده شده با آب و مواد شیمیایی برای تجزیه آنها به سلولز (یک ماده گیاهی آلی) است.مخلوط خمیر از طریق صفحهها صاف میشود تا هرگونه چسب یا سایر آلایندهها از بین برود و سپس جوهر زدایی یا سفید میشود تا بتوان آن را به کاغذ بازیافتی جدید تبدیل کرد.
کیسه کاغذ بازیافتی:کیسه کاغذی ساخته شده از کاغذی که قبلاً استفاده شده و در فرآیند بازیافت قرار گرفته است.درصد الیاف پس از مصرف به این معنی است که مصرف کننده چه مقدار از خمیر مورد استفاده در ساخت کاغذ را مصرف کرده است.
نمونه هایی از مواد پس از مصرف عبارتند از مجلات قدیمی، پست، جعبه های مقوایی و روزنامه ها.برای اکثر قوانین کیسه، حداقل 40٪ محتوای بازیافتی پس از مصرف برای مطابقت لازم است.بسیاری از کیسه های کاغذی تولید شده در کارخانه ما با 100٪ مواد بازیافتی پس از مصرف ساخته شده اند.
هر یک از گزینه ها قابل قبول است اما لطفاً آن را در سطل زباله نیندازید!کیسه های کاغذی را می توان برای تولید محصولات کاغذی جدید یا کمپوست بازیافت کرد، مگر اینکه به شدت با گریس یا روغن های مواد غذایی آلوده شده باشند یا با پلی یا فویل لمینیت شده باشند.
بازیافت میتواند تأثیر زیستمحیطی در مقیاس بزرگتری نسبت به کمپوست داشته باشد، زیرا به طور کلی دسترسی بیشتری به برنامههای بازیافت نسبت به جمعآوری کمپوست وجود دارد.بازیافت همچنین کیسه را به جریان عرضه کاغذ برمیگرداند و نیاز به فیبر بکر را کاهش میدهد.اما کمپوست سازی یا استفاده از کیسه ها به عنوان پوشش زمین یا موانع علف های هرز تأثیر مثبتی بر محیط زیست دارد و همچنین استفاده از مواد شیمیایی و پلاستیک را حذف می کند.
قبل از بازیافت یا کمپوست - فراموش نکنید، کیسه های کاغذی نیز قابل استفاده مجدد هستند.آنها را می توان برای پوشش کتاب، بسته بندی ناهار، بسته بندی هدایا، ایجاد کارت هدیه یا دفترچه یادداشت، یا به عنوان کاغذ ضایعات استفاده کرد.
این یک آمار جالب است.البته سرعت خراب شدن چیزی بستگی به محیطی دارد که باید در آن این کار را انجام دهد.حتی پوست میوهها که معمولاً در عرض چند روز تجزیه میشوند، اگر در یک کیسه پلاستیکی در محل دفن زباله قرار داده شوند، تجزیه نمیشوند، زیرا نور، آب و فعالیت باکتریایی لازم برای شروع فرآیند پوسیدگی را ندارند.